Tadeusz Peiper "Noga"

Ten hymn z jedwabiu ponad okrucieństwem z cukru;

ta wstęga, która wykwita z miękkich liści trzewika

i darząc napiwkiem światła tłumne zmarszczki bruku,

topi ulicę w modlitwie gdy wśród niej światłem zamiga;

która wieczorowi kładzie na stopy południe białe,

a jeśli nie jest słońcem, to jedynie dlatego

że słońce tylko świeci, ale nie umie być kwiatem;

która, zwołując pacierze wonną ciepłą kredą,

znika w plisowanym namiocie z krepdeszyny [...]